Risk Impact: welke lessen leert u van het Stint-ongeval en failliete ziekenhuizen?

 

 

Risk Impact is een uitgave van Aon Global Risk Consulting (AGRC), waarin de actuele risico’s en hun potentiële impact voor het Nederlands bedrijfsleven worden besproken. Wat speelt er in de wereld, wat betekent dit voor u en wat kunt u doen om de impact op uw bedrijf te beheersen en beperken?

Het nieuws werd de afgelopen weken gedomineerd door twee grote incidentencrisissituaties: het tragische ongeval met de Stint in Oss en de faillissementen van het Slotervaart en de IJsselmeerziekenhuizen. Naast stil te staan bij de persoonlijke gevolgen voor nabestaanden en betrokkenen, is het ook interessant om vanuit een risk impactbril naar deze twee casussen te kijken. Welke lessen kunt u hieruit trekken?

Ongeval met Stint leidt bijna tot faillissement

Na het ongeval met de Stint op 20 september besluit het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat dat er een verbod komt op dit vervoersmiddel op de openbare weg. Gebruikers van de Stint, zoals kinderdagverblijven, moesten hierdoor per direct op zoek naar een alternatief, met alle financiële gevolgen van dien. De fabrikant van het vervoersmiddel, Stintum, vraagt op 29 oktober faillissement aan. Later wordt deze aanvraag weer ingetrokken, omdat er hoop is dat het vervoersmiddel in aangepaste versie toch weer de weg op mag.

Vanuit risk impactperspectief zijn er drie invalshoeken bij deze casus van belang:

1. De fabrikant

Als fabrikant van een product dat kinderen vervoert, is het vanzelfsprekend belangrijk dat je je bewust bent van de risico’s en passende maatregelen treft. Zo zou een fabrikant het vervoersmiddel, op eigen initiatief, kunnen laten keuren bij de Inspectie Leefomgeving en Transport. Mocht zich desondanks toch een crisis voordoen, dan is het van belang om je als fabrikant goed voor te bereiden zodat de communicatie naar stakeholders (overheid, maatschappij, klanten, betrokkenen) professioneel verloopt. In deze casus valt op dat er slechts 4 weken tussen het ongeval en de faillissementsaanvraag zitten. Een betere spreiding van product-marktcombinaties, bijvoorbeeld door export van het product, had dit mogelijk kunnen voorkomen.

 

2. Gebruikers

De gebruikers in deze casus zagen zich geconfronteerd met een acuut vervoersprobleem met extra kosten van dien. Als gebruiker van een degelijk product is het aan te bevelen om ook zelf onderzoek te doen naar de veiligheid daarvan. Dat hoeft niet per se zelfstandig, maar kan eventueel ook via een branchevereniging. Dat niet altijd op het eerste oordeel van de overheid vertrouwd kan worden, blijkt namelijk ook uit deze casus.

3. Overheid

De Stint is in 2011 als ‘bijzondere bromfiets’ toegelaten. De Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) en de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV) hebben nog wel kritische kanttekeningen geplaatst, maar deze zijn uiteindelijk aan de kant geschoven. De laatste jaren wordt de overheid steeds meer geconfronteerd met bijzondere voertuigen, zoals bussen op aardgas, Segways, elektrische en zelfrijdende auto’s en bussen. De ontwikkelingen gaan zeer snel, maar de kennis van de overheid als wetgevende, vergunningverlenende en toezichthoudende instantie loopt hier niet altijd aan parallel.

Faillissement ziekenhuizen door veranderende omgeving

In oktober vroegen het MC Slotervaart en MC IJsselmeerziekenhuizen een faillissement aan. Voor veel buitenstanders kwam het feit dat een ziekenhuis daadwerkelijk kan omvallen als een verrassing. Bij de faillissementen van deze ziekenhuizen werd pijnlijk duidelijk wat de gevolgen kunnen zijn van verandering in de omgeving. Bijvoorbeeld: flexibilisering van de arbeidsmarkt, politieke en bestuurlijke keuzes, financiële prikkels en publieke verantwoording. De vraagt rijst of een dergelijk scenario zich ook op andere plekken kan voltrekken. Hoe kunnen organisaties zich meer weerbaar en veerkrachtig maken?

In de moderne, dynamische en complexe wereld met zowel klassieke als nieuwe risico’s, krijgen organisaties te maken met ongekende toename van onzekerheid en volatiliteit. Als het verleden zich herhaalt, krijgt de helft van alle organisaties de komende vijf jaar te maken met een groot incident. Dit legt druk op bedrijven om de weerbaarheid van de organisatie te vergroten. Aon heeft daarom ingezet op een bundeling van risk – crisis advisering rond het theam ‘Organizational Resilience’. Dat is het vermogen van organisaties om te anticiperen op plotselinge verstoringen en beter in staat te zijn om deze te overleven. Enkele karakteristieken van de (risk) resilient organisatie:

• Voortdurend inzicht in het dynamisch risicolandschap door horizonscans;
• Geavanceerde besluitvorming op risicobeheersing gebaseerd op risicobereidheid;
• Bescherming van de financiële en operationele continuïteit;
• Duidelijke risico-governance;
• Een open cultuur waar actieve communicatie aangemoedigd wordt;
• Geïntegreerde organisatiestructuur in plaats van ‘silodenken’;
• Actief risicomanagement: intern en naar stakeholders;
• Adequate reactie op incidenten, BCM en crisismanagement.

Wilt u zelf aan de slag met resilience binnen uw organisatie? Kijk dan voorbij de klassieke risico’s en vraag niet alleen meer hoe een crisis vermeden kan worden, maar ook hoe de organisatie weerbaar en veerkrachtig wordt. Voor meer informatie kunt u altijd terecht bij Aon.