Klimaatdoelen voor de maritieme sector
Wachten op strengere klimaatafspraken of verantwoordelijkheid nemen?
Onderzoek naar CO2-vervuiling concludeert dat de scheepvaart wereldwijd op weg is om de meest vervuilende industrie te worden die er is. Sommige wetenschappers hebben voorspeld dat de zeescheepvaart tegen 2050 wel 17% van de totale jaarlijkse CO2-uitstoot zou kunnen vertegenwoordigen. Toch is de zeescheepvaart één van de weinige sectoren die buiten het klimaatakkoord van Parijs is gelaten. De Europese Unie is bezig met het opnemen van de scheepvaart in haar emissiehandelssysteem, maar voorlopig is het vrijwel aan de industrie zelf om actie te ondernemen. En dan is er nog de offshore component van de maritieme industrie, met hun eigen uitdagingen en doelen.
CO2-uitstoot: het goede en het 'slechte' van de offshore-industrie
Er wordt geschat dat de olie- en gasindustrie met haar producten verantwoordelijk zijn voor 50% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Tegelijkertijd is er de ‘groene kant’ van de offshore-industrie, namelijk de offshore wind- en zonne-energie. De overgang naar deze hernieuwbare energiebronnen vormt een cruciaal onderdeel van het behalen van de doelstellingen van het Europees klimaatakkoord, dat tot doel heeft om voor 2030 de stijging van de gemiddelde temperatuur wereldwijd te beperken tot ruim onder de twee graden Celsius. Hoewel zowel de olie- en gasindustrie als de wind- en zonne-energie-industrie onder de ‘paraplu’ offshore samenkomen, zijn het twee heel verschillende werelden. En toch werden ze samengebracht door het Europees klimaatakkoord en de impact van COVID-19.
Scheepvaartindustrie en de genegeerde carbon footprint
Waar de noodzaak tot verandering steeds urgenter wordt voor de olie- en gasindustrie, is dat niet echt het geval voor de scheepvaart. En zonder grote stimulans opgelegd door het klimaatverdrag, is het nu vooral een kwestie van 'verantwoordelijkheid nemen en doen wat juist voelt, voordat 'Parijs' ons vertelt wat we moeten doen'? Bij de oprichting van de International Maritime Organization (IMO), een organisatie bestaande uit stakeholders uit de maritieme sector, had dit één van de vragen moeten zijn. In de praktijk behartigde de IMO echter vooral de financiële belangen van de deelnemers, niet de belangen van het milieu. Decennialang kwamen IMO-afgevaardigden achter gesloten deuren bijeen om de vaak duistere wereld van de internationale scheepvaart te reguleren. Een sector met een zeer grote en groeiende carbon footprint. De koolstof vervuiling wordt erkend, maar genegeerd.
Niet 'alleen' voor het klimaat
Het lijdt geen twijfel dat de behoefte aan ‘vergroening’, en meer specifiek de klimaatdoelstelling, de belangrijkste motor is voor alle innovaties en de nieuwe wegen die grote olie- en scheepvaartmaatschappijen zijn ingeslagen. Maar het draait nog steed om geld verdienen in deze, wereldwijde business en het speelveld is oneerlijk. Wanneer China of Rusland de klimaatregels negeren om winst te maken, zal de transitie mislukken. Daarnaast is het belangrijk op te merken dat er meer drijfveren zijn dan regelgeving, wet en verdragen. De consument vraagt steeds vaker om duurzame en ethisch verantwoorde producten. En wanneer grote bedrijven hun toeleveringsketens vergroenen, moeten rederijen volgen. Kortom, elke schakel in de gigantische maritieme supply chain speelt zijn rol. Zoals ze in de sport zeggen: een team is zo sterk als de zwakste schakel. Hetzelfde geldt voor de maritieme industrie: hoe sterker elke schakel, hoe sneller we onze CO2-doelstellingen halen.
Als financiering een probleem is
Maar waar je je ook bevindt in het maritieme spectrum, een groot struikelblok voor de energietransitie is de financiële component. Na de COVID-19-crisis is er, zeker voor kleinere bedrijven, weinig tot geen geld beschikbaar om de nodige investeringen te doen. Al het werkkapitaal wordt gebruikt om het bedrijf draaiende te houden. Het is dan ook voor veel bedrijven en sectoren een uitdaging om creatief te denken en samen te werken om mee te kunnen doen aan de energietransitie. Om de klimaatdoelen op een kosteneffectieve en efficiënte manier te halen, moeten we kijken naar wat mogelijk is. Een eerste stap is om met verschillende partijen, zoals ondernemers, investeerders, risicoadviseurs, gemeenten en financiers in gesprek te gaan over de wensen en mogelijkheden voor de toekomst. Samen heb je beter overzicht waar in de hele keten winst te maken is. Dit bredere perspectief biedt meer ruimte voor het vinden van creatieve oplossingen.
Echter, aan elke investering en innovatie zijn risico’s verbonden. Het is raadzaam om mogelijke risico’s vroegtijdig in kaart te brengen.
Hoe voorkomt en beperkt u risico's rondom en energietransitie?
De energietransitie brengt niet alleen tal van kansen met zich mee, maar ook de nodige nieuwe, nog onbekende risico’s en uitdagingen. Hoe beperkt u deze risico's en voorkomt u onnodige schade? Aon beantwoordt deze vragen en kijkt samen met u naar de mogelijkheden om commercieel voordeel te halen en verder te groeien.